Black metal

Το Black metal είναι ένα ακραίο υποείδος της heavy metal μουσικής . Τα κοινά γνωρίσματα περιλαμβάνουν γρήγορους ρυθμούς , ένα φωνητικό στυλ που φωνάζει, [13] [14] [15] έντονα παραμορφωμένες κιθάρες που παίζονται με τρέμολο , ακατέργαστη ηχογράφηση ( lo-fi ), μη συμβατικές δομές τραγουδιών και έμφαση στην ατμόσφαιρα. Οι καλλιτέχνες εμφανίζονται συχνά με ζωγραφιές πτωμάτων και υιοθετούν ψευδώνυμα.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αρκετές μπάντες thrash metal και death metal σχημάτισαν ένα πρωτότυπο για το black metal. [2] Αυτό το «πρώτο κύμα» περιελάμβανε συγκροτήματα όπως οι Venom , Bathory , Mercyful Fate , Hellhammer και Celtic Frost . [16] Ένα δεύτερο κύμα προέκυψε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με αιχμή του δόρατος τα νορβηγικά συγκροτήματα όπως οι Mayhem , Darkthrone , Burzum , Immortal , Emperor , Satyricon και Gorgoroth . Η πρώιμη νορβηγική black metal σκηνήανέπτυξαν το στυλ των προγόνων τους σε ένα ξεχωριστό είδος. Νορβηγικά εμπνευσμένες black metal σκηνές εμφανίστηκαν σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αν και κάποιες άλλες σκηνές ανέπτυξαν το δικό τους στυλ ανεξάρτητα. Κάποια εξέχοντα σουηδικά συγκροτήματα αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του δεύτερου κύματος, με τη δεύτερη γενιά στη Σουηδία να ηγείται από τους Dissection , [17] Abruptum , [17] [18] Marduk , [17] [19] [20] και Nifelheim . [17]

Αρχικά ήταν συνώνυμο του "Satanic metal", [21] το black metal έχει προκαλέσει συχνά διαμάχες, λόγω των δράσεων και των ιδεολογιών που συνδέονται με το είδος. Μερικοί καλλιτέχνες εκφράζουν μισανθρωπικές απόψεις και άλλοι υποστηρίζουν διάφορες μορφές ακραίου αντιχριστιανικού αισθήματος , σατανισμού ή εθνοτικού παγανισμού . Στη δεκαετία του 1990, μέλη της σκηνής ήταν υπεύθυνα για ένα κύμα πυρπολήσεων εκκλησιών και δολοφονιών. [ απαιτείται παραπομπή ] Υπάρχει επίσης ένα μικρό νεοναζιστικό κίνημα στο black metal, αν και έχει αποφευχθεί από πολλούς εξέχοντες καλλιτέχνες. [6] [22][23] Γενικά, το black metal προσπαθεί να παραμείνει ένα underground φαινόμενο. [24]
Χαρακτηριστικά [ επεξεργασία ]

Αν και το σύγχρονο black metal αναφέρεται συνήθως στο νορβηγικό στυλ με φωνητικά και ακατέργαστη παραγωγή, ο όρος χρησιμοποιείται παραδοσιακά σε συγκροτήματα με πολύ διαφορετικούς ήχους, όπως Death SS , Mercyful Fate , Mayhem , Blasphemy , [6] [25] και το Ελληνικά και φινλανδικά συγκροτήματα που αναδύθηκαν περίπου την ίδια εποχή με τη νορβηγική σκηνή. [6]
Όργανα και δομή τραγουδιού [ επεξεργασία ]

Οι εμπνευσμένοι από τη Νορβηγία κιθαρίστες του black metal συνήθως προτιμούν τους υψηλούς ή τριπλούς τόνους κιθάρας και την έντονη παραμόρφωση . [26] Η κιθάρα παίζεται συνήθως με γρήγορο, χωρίς σίγαση τρέμολο και συγχορδίες ισχύος . [26] [27] [28] Οι κιθαρίστες συχνά χρησιμοποιούν παραφωνία —μαζί με συγκεκριμένες κλίμακες , διαστήματα και προόδους συγχορδίας— για να δημιουργήσουν μια αίσθηση τρόμου. Το τρίτονο , ή το επίπεδο-πέμπτο, χρησιμοποιείται συχνά. Τα σόλο κιθάρας και τα χαμηλά κουρδίσματα κιθάρας είναι σπάνια στο black metal. [28] Η μπάσο κιθάραχρησιμοποιείται σπάνια για να παίξει αυτόνομες μελωδίες. Δεν είναι ασυνήθιστο το μπάσο να είναι σε σίγαση έναντι της κιθάρας [28] ή να ακολουθεί ομοφωνικά τα χαμηλού τόνου riff της κιθάρας. Ενώ τα ηλεκτρονικά πλήκτρα δεν είναι ένα τυπικό όργανο, ορισμένες μπάντες, όπως οι Dimmu Borgir , χρησιμοποιούν πλήκτρα "στο παρασκήνιο" ή ως "κατάλληλα όργανα" για τη δημιουργία ατμόσφαιρας. [29] Ορισμένα νεότερα black metal συγκροτήματα άρχισαν να ανεβάζουν την ποιότητα παραγωγής τους και να εισάγουν πρόσθετα όργανα όπως συνθεσάιζερ και ακόμη και ορχήστρες .

Το τύμπανο είναι συνήθως γρήγορο και βασίζεται σε κοντραμπάσο και κτύπους έκρηξης για να διατηρήσει τους ρυθμούς που μερικές φορές μπορεί να πλησιάσουν τους 300 κτύπους ανά λεπτό. Αυτοί οι γρήγοροι ρυθμοί απαιτούν μεγάλη ικανότητα και σωματική αντοχή, που χαρακτηρίζεται από τους black metal ντράμερ Frost ( Kjetil-Vidar Haraldstad ) και Hellhammer ( Jan Axel Blomberg ). [30] Ακόμα και ακόμα, η αυθεντικότητα εξακολουθεί να έχει προτεραιότητα έναντι της τεχνικής. «Αυτός ο επαγγελματισμός πρέπει να φύγει», επιμένει ο γνωστός ντράμερ και ιστορικός μέταλ Fenriz (Gylve Fenris Nagell) των Darkthrone . «Θέλω να απομάθωπαίζοντας ντραμς, θέλω να παίζω πρωτόγονα και απλά, δεν θέλω να παίζω σαν ντραμς σόλο όλη την ώρα και να κάνω αυτά τα περίπλοκα riff» [31]

Τα τραγούδια του black metal συχνά ξεφεύγουν από τη συμβατική δομή του τραγουδιού και συχνά στερούνται καθαρών τμημάτων στίχων-χορωδιών. Αντίθετα, πολλά black metal τραγούδια περιέχουν μακροσκελή και επαναλαμβανόμενα οργανικά τμήματα. Το ελληνικό στυλ —που καθιερώθηκε από τους Rotting Christ , Necromantia και Varathron [32] — έχει πιο παραδοσιακά χαρακτηριστικά του heavy metal [9] και του death metal [10] από το νορβηγικό black metal.

Μέλη του Gorgoroth φορούν τυπικά μαύρα μεταλλικά εργαλεία, όπως μπογιά για πτώματα, αιχμές και ζώνες με σφαίρες. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από τον κιθαρίστα Infernus για να εκφράσει τις σατανιστικές του πεποιθήσεις. [33]
Φωνητικά και στίχοι [ επεξεργασία ]

Οι παραδοσιακές μπάντες του black metal τείνουν να προτιμούν τα τραχιά, ψηλά φωνητικά που περιλαμβάνουν τεχνικές όπως κραυγές, κραυγές και γρυλίσματα, [26] [28] ένα φωνητικό στυλ επηρεασμένο από τον Quorthon of Bathory . [34] Τα Death growls , κοινά στο είδος death metal , χρησιμοποιούνται μερικές φορές, αλλά λιγότερο συχνά από το χαρακτηριστικό black metal shriek. [35] [36]

Οι στίχοι του black metal συνήθως επιτίθενται στον Χριστιανισμό και τις άλλες θεσμικές θρησκείες, [28] χρησιμοποιώντας συχνά αποκαλυπτική γλώσσα. Οι σατανικοί στίχοι είναι συνηθισμένοι, [37] και πολλοί τους βλέπουν ως απαραίτητους για το black metal. Για τους σατανιστές καλλιτέχνες του black metal, «τα τραγούδια του black metal προορίζονται να είναι σαν καλβινιστικά κηρύγματα· θανατηφόρες σοβαρές προσπάθειες να ενώσουν τους αληθινούς πιστούς». [38] Η μισανθρωπία , η παγκόσμια καταστροφή , ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταστροφή και η αναγέννηση είναι επίσης κοινά θέματα. [37] Ένα άλλο θέμα που συναντάται συχνά στους στίχους του black metal είναι αυτό των άγριων και ακραίων πτυχών και φαινομένων του φυσικού κόσμου, ιδιαίτερα της ερημιάς, των δασών, των βουνών, του χειμώνα, των καταιγίδων και των χιονοθύελλων. [39]Το black metal έχει επίσης μια γοητεία με το μακρινό παρελθόν. Πολλά συγκροτήματα γράφουν για τη μυθολογία και τη λαογραφία [40] των πατρίδων τους και προωθούν την αναβίωση των προχριστιανικών, παγανιστικών παραδόσεων. Ένας σημαντικός αριθμός συγκροτημάτων γράφουν στίχους μόνο στη μητρική τους γλώσσα και λίγα (π.χ. Arckanum και πρώιμοι Ulver ) έχουν στίχους σε αρχαϊκές γλώσσες. Ορισμένοι στίχοι καλλιτεχνών που επηρεάζονται από το doom metal επικεντρώνονται στην κατάθλιψη, τον μηδενισμό, την ενδοσκόπηση, τον αυτοτραυματισμό και την αυτοκτονία. [41] [42] [43]
Εικόνες και παραστάσεις [ επεξεργασία ]

Μια κοινή σύμβαση για το black metal είναι η χρήση πτώματος, ασπρόμαυρου μακιγιάζ με σκοπό να κάνει τον χρήστη να φαίνεται απάνθρωπος, σαν πτώμα ή δαιμονικός. Εμφανίζεται εδώ: Taalroth του γαλλικού παγανιστικού συγκροτήματος Hindvir.

Πολλά συγκροτήματα επιλέγουν να μην παίζουν ζωντανά. [44] [45] Πολλοί από αυτούς που παίζουν ζωντανά υποστηρίζουν ότι οι παραστάσεις τους "δεν είναι για διασκέδαση ή θέαμα. Η ειλικρίνεια, η αυθεντικότητα και η ακρότητα εκτιμώνται πάνω από όλα". [46] Ορισμένα συγκροτήματα θεωρούν τις συναυλίες τους ως τελετουργίες [46] και συχνά χρησιμοποιούν σκηνικά σκηνικά και θεατρικά έργα. Συγκροτήματα όπως οι Mayhem , Gorgoroth και Watain διακρίνονται για τις αμφιλεγόμενες συναυλίες τους, στις οποίες παρουσιάζονται καρφωτά κεφάλια ζώων, εικονικές σταυρώσεις, μεσαιωνικά όπλα και μέλη μπάντας βουτηγμένα με αίμα ζώων. [47] Μερικοί τραγουδιστές, όπως οι Dead , Maniac καιΟι Kvarforth , είναι γνωστοί για το ότι κόβονται ενώ τραγουδούν στη σκηνή.

Οι καλλιτέχνες του black metal εμφανίζονται συχνά ντυμένοι στα μαύρα με μπότες μάχης, ζώνες με σφαίρες, καρφιά με καρφιά [37] και ανεστραμμένους σταυρούς και ανεστραμμένα πεντάγραμμα για να ενισχύσουν την αντιχριστιανική ή αντιθρησκευτική τους στάση. [16] Ωστόσο, το πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό τους είναι η χρήση της βαφής πτωμάτων —ασπρόμαυρη βαφή προσώπου που μερικές φορές αναμιγνύεται με αληθινό ή ψεύτικο αίμα, το οποίο χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια πτωτική ή δαιμονική εμφάνιση.

Οι εικόνες του black metal αντικατοπτρίζουν τους στίχους και την ιδεολογία του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι περισσότεροι πρωτοπόροι καλλιτέχνες του black metal είχαν μινιμαλιστικά εξώφυλλα άλμπουμ με ξεροξισμένες ασπρόμαυρες εικόνες ή/και γραφή. [6] Αυτό ήταν εν μέρει μια αντίδραση ενάντια στα συγκροτήματα death metal, τα οποία εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν έντεχνα άλμπουμ με έντονα χρώματα. [6] Πολλοί πουριστές καλλιτέχνες του black metal συνέχισαν αυτό το στυλ. Τα εξώφυλλα των Black metal άλμπουμ είναι συνήθως σκούρα και τείνουν να είναι ατμοσφαιρικά ή προκλητικά. μερικά παρουσιάζουν φυσικά ή φανταστικά τοπία (για παράδειγμα το Filosofem του Burzum και το Emperor's In the Nightside Eclipse ) ενώ άλλα είναι βίαια, σεξουαλικά παραβατικά, ιερόσυλα ή εικονοκλαστικά (για παράδειγμαΤο Fuck Me Jesus του Marduk και το In Sorte Diaboli του Dimmu Borgir ).
Παραγωγή [ επεξεργασία ]

Οι πρώτοι καλλιτέχνες του black metal είχαν πολύ περιορισμένους πόρους, πράγμα που σήμαινε ότι οι ηχογραφήσεις γίνονταν συχνά σε σπίτια ή υπόγεια, [26] δίνοντας στις ηχογραφήσεις τους μια χαρακτηριστική ποιότητα "lo-fi". Ωστόσο, ακόμη και όταν η επιτυχία επέτρεψε την πρόσβαση σε επαγγελματικά στούντιο, πολλοί καλλιτέχνες επέλεξαν να συνεχίσουν να κάνουν ηχογραφήσεις lo-fi. [28] [37] Οι καλλιτέχνες πίστευαν ότι με αυτόν τον τρόπο, θα έμεναν και οι δύο πιστοί στις underground ρίζες του είδους καθώς και θα έκαναν τη μουσική να ακούγεται πιο "ωμή" ή "ψυχρή". [37] Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης είναι στο άλμπουμ Transilvanian Hunger από τους Darkthrone , ένα συγκρότημα που ο Johnathan Selzer του περιοδικού Terrorizer λέει ότι «αντιπροσωπεύει το DIYπτυχή του black metal." [37] Επιπλέον, η παραγωγή lo-fi χρησιμοποιήθηκε για να κρατήσει το black metal απρόσιτο ή μη ελκυστικό στους φαν της mainstream μουσικής και σε όσους δεν είναι αφοσιωμένοι . Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι το black metal προοριζόταν αρχικά μόνο για εκείνους που ήταν μέρος της σκηνής και όχι για ένα ευρύτερο κοινό .
Ιστορία [ επεξεργασία ]

Η συμβατική ιστορία του black metal είναι ότι πρωτοπόροι όπως οι Venom , Bathory και Hellhammer ήταν μέρος ενός "πρώτου κύματος" και ότι ένα "δεύτερο κύμα" ξεκίνησε από την πρώιμη νορβηγική σκηνή, ειδικά από τον τραγουδιστή των Mayhem Dead. [48] ​​Ο ηγέτης του Mayhem, Euronymous, που ίδρυσε τη νορβηγική σκηνή μετά την αυτοκτονία του Dead. [49] και το άλμπουμ των Darkthrone A Blaze in the Northern Sky . [50] [51] [52] Υπάρχουν επίσης κάποιοι που υποστηρίζουν ότι άλμπουμ όπως το INRI του Sarcófago [53] ή το Worship Him του Samael [54] ξεκίνησαν το δεύτερο κύμα.
Ρίζες [ επεξεργασία ]

Τα αποκρυφιστικά και τα σατανικά στιχουργικά θέματα ήταν παρόντα στη μουσική των heavy metal και ροκ συγκροτημάτων στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όπως οι Black Sabbath και οι Coven . [55]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η μορφή του ακατέργαστου και επιθετικού heavy metal που έπαιζε το βρετανικό συγκρότημα Motörhead κέρδισε δημοτικότητα. [55] Πολλές μπάντες black metal του πρώτου κύματος ανέφεραν τους Motörhead ως επιρροή. [55] Επίσης δημοφιλές στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το punk rock ήρθε να επηρεάσει τη γέννηση του black metal. [55] Ο Tom G. Warrior των Hellhammer και Celtic Frost απέδωσε το αγγλικό πανκ συγκρότημα Discharge ως «μια επανάσταση, σαν τον Venom», λέγοντας, «Όταν άκουσα τους δύο πρώτους δίσκους των Discharge, ήμουν έκπληκτος. Μόλις άρχισα να παίζω ένα όργανο και δεν είχα ιδέα ότι μπορούσες να φτάσεις τόσο μακριά». [56]

Η χρήση της βαφής πτώματος στις εικόνες του black metal επηρεάστηκε κυρίως από το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Kiss της δεκαετίας του 1970 . [55]
Πρώτο κύμα [ επεξεργασία ]

Το δεύτερο άλμπουμ του Venom, Black Metal , ενέπνευσε το όνομα του είδους

Το πρώτο κύμα του black metal αναφέρεται σε συγκροτήματα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 που επηρέασαν τον ήχο του black metal και αποτέλεσαν ένα πρωτότυπο για το είδος. Σύμφωνα με τα σημερινά μουσικά πρότυπα, ο ήχος τους είναι πιο κοντά στο speed metal ή στο thrash metal . [16] [57]

Ο όρος «black metal» επινοήθηκε από το αγγλικό συγκρότημα Venom με το δεύτερο άλμπουμ τους Black Metal (1982). Αν και γενικά θεωρείται speed metal ή thrash metal παρά black metal, [37] οι στίχοι και οι εικόνες του άλμπουμ επικεντρώθηκαν περισσότερο σε αντιχριστιανικά και σατανικά θέματα από οποιοδήποτε άλλο πριν. Η μουσική τους ήταν γρήγορη, ακατέργαστη στην παραγωγή και με ραγισμένα ή βουρκωμένα φωνητικά. Τα μέλη του Venom υιοθέτησαν επίσης ψευδώνυμα, μια πρακτική που έγινε ευρέως διαδεδομένη στους μουσικούς του black metal.

Μια άλλη σημαντική επιρροή στο black metal ήταν το σουηδικό συγκρότημα Bathory . Το συγκρότημα, με επικεφαλής τον Thomas Forsberg (γνωστός και ως Quorthon ), δημιούργησε «το προσχέδιο για το σκανδιναβικό black metal». [58] Όχι μόνο η μουσική του Bathory ήταν σκοτεινή, γρήγορη, έντονα παραμορφωμένη, lo-fi και με αντιχριστιανικά θέματα, ο Quorthon ήταν επίσης ο πρώτος που χρησιμοποίησε τα φωνητικά που αργότερα έγιναν κοινό χαρακτηριστικό. [34] Το συγκρότημα έπαιξε σε αυτό το στυλ στα πρώτα τέσσερα άλμπουμ του: Bathory (1984), The Return…… (1985), Under the Sign of the Black Mark (1987) και Blood Fire Death (1988). Με τη φωτιά του αίματος θάνατοςκαι τα δύο επόμενα άλμπουμ, ο Bathory πρωτοστάτησε στο στυλ που έγινε γνωστό ως Viking metal .

Ο Hellhammer , από την Ελβετία, "έκανε πραγματικά ακατέργαστη και βάναυση μουσική" [59] με σατανικούς στίχους και έγινε σημαντική επιρροή στο μετέπειτα black metal. [60] "Τα απλά αλλά αποτελεσματικά riff και ο γρήγορος ήχος της κιθάρας τους ήταν πρωτοποριακά, αναμένοντας τον μετέπειτα σήμα κατατεθέν του πρώιμου σουηδικού death metal". [59] Το 1984, τα μέλη των Hellhammer δημιούργησαν τους Celtic Frost , [61] των οποίων η μουσική "εξερεύνησε περισσότερες ορχηστρικές και πειραματικές περιοχές. Οι στίχοι έγιναν επίσης πιο προσωπικοί, με θέματα σχετικά με εσωτερικά συναισθήματα και μεγαλειώδεις ιστορίες. Αλλά για μερικά χρόνια, οι Celtic Οι Frost ήταν ένα από τα πιο ακραία και πρωτότυπα metal συγκροτήματα στον κόσμο, με τεράστια απήχηση στη black metal σκηνή των μέσων της δεκαετίας του 1990». [59]

Το δανέζικο συγκρότημα Mercyful Fate επηρέασε τη νορβηγική σκηνή με τις εικόνες και τους στίχους τους. [62] Ο frontman King Diamond , ο οποίος φόρεσε ασπρόμαυρη μπογιά στη σκηνή, μπορεί να είναι ένας από τους εμπνευστές αυτού που έγινε γνωστό ως «corpse paint». Άλλες πράξεις που υιοθέτησαν παρόμοια εμφάνιση στη σκηνή ήταν το συγκρότημα τρόμου πανκ Misfits , Celtic Frost και το βραζιλιάνικο ακραίο μέταλ συγκρότημα Sarcófago . [63] Άλλοι καλλιτέχνες που συνήθως θεωρούνται μέρος αυτού του κινήματος είναι οι Kreator , Sodom and Destruction (από τη Γερμανία), [64] Bulldozer and Death SS(από την Ιταλία), [25] του οποίου ο τραγουδιστής Steve Sylvester ήταν μέλος των Ordo Templi Orientis . [65]

Το 1987, στο πέμπτο τεύχος του fanzine του Slayer , ο Jon 'Metalion' Kristiansen έγραψε ότι "η τελευταία μόδα των μαύρων/σατανικών συγκροτημάτων φαίνεται να έχει τελειώσει", [66] η παράδοση συνεχίζεται από μερικές μπάντες όπως οι Incubus [66] και Morbid Angel [66] (από τις Ηνωμένες Πολιτείες), Sabbat (από τη Μεγάλη Βρετανία), [66] Tormentor (από την Ουγγαρία), Sarcófago (από τη Βραζιλία), Grotesque , [67] [68] Treblinka [68] [69] και πρώιμο Tiamat [67] [70] (από τη Σουηδία). Άλλα πρώιμα black metal συγκροτήματα περιλαμβάνουν τους Sabbat(σχηματίστηκε το 1983 στην Ιαπωνία), [71] Parabellum (σχηματίστηκε το 1983 στην Κολομβία), [72] Salem (δημιουργήθηκε το 1985 στο Ισραήλ) και Mortuary Drape (δημιουργήθηκε το 1986 στην Ιταλία). [73] Το ιαπωνικό συγκρότημα Sigh δημιουργήθηκε το 1990 και ήταν σε τακτική επαφή με βασικά μέλη της νορβηγικής σκηνής. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, Scorn Defeat , έγινε "ένα καλτ κλασικό στον κόσμο του black metal". [74] Στα χρόνια πριν από την εμφάνιση της νορβηγικής black metal σκηνής, κυκλοφόρησαν σημαντικές ηχογραφήσεις από τους Root and Master's Hammer (από την Τσεχοσλοβακία), Von (από τις Ηνωμένες Πολιτείες), Rotting Christ(από την Ελλάδα), Samael (από την Ελβετία) και Blasphemy (από τον Καναδά), των οποίων το ντεμπούτο άλμπουμ Fallen Angel of Doom (1990) θεωρείται ένας από τους δίσκους με τη μεγαλύτερη επιρροή για το στυλ του war metal. [75] [76] [77] Ο Fenriz του νορβηγικού συγκροτήματος Darkthrone αποκάλεσε το ντεμπούτο άλμπουμ των Master's Hammer Ritual "το πρώτο νορβηγικό black metal άλμπουμ, παρόλο που είναι από την Τσεχοσλοβακία". [78]

Το 1990 και το 1991, οι βορειοευρωπαϊκές μέταλ ηθοποιοί άρχισαν να κυκλοφορούν μουσική επηρεασμένη από αυτές τις μπάντες ή από τις παλαιότερες από το πρώτο κύμα. Στη Σουηδία, αυτό περιελάμβανε Marduk, Dissection , Nifelheim και Abruptum . Στη Φινλανδία, εμφανίστηκε μια σκηνή που συνδύαζε το πρώτο wave black metal στυλ με στοιχεία death metal και grindcore . Αυτό περιελάμβανε τους Beherit , Archgoat και Impaled Nazarene , των οποίων το ντεμπούτο άλμπουμ Tol Cormpt Norz Norz Norz Rock Hard δημοσιογράφος Wolf-Rüdiger Mühlmann θεωρεί μέρος των ριζών του war metal. [79] Συγκροτήματα όπως οι Demoncy και Profanaticaεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν το death metal ήταν πιο δημοφιλές μεταξύ των οπαδών του extreme metal. Η συναυλία του νορβηγικού συγκροτήματος Mayhem στη Λειψία με τους Eminenz και Manos το 1990, που αργότερα κυκλοφόρησε ως Live in Leipzig , λέγεται ότι είχε ισχυρή επιρροή στην ανατολικογερμανική σκηνή [80] και ονομάζεται ακόμη και η ανεπίσημη αρχή του γερμανικού black metal. [81]
Δεύτερο κύμα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Πρώιμη νορβηγική black metal σκηνή

Το νορβηγικό συγκρότημα Immortal επηρέασε αμέτρητα συγκροτήματα στο είδος. [82]

Το δεύτερο κύμα του black metal ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και πρωτοστατήθηκε από τη νορβηγική black metal σκηνή. Κατά την περίοδο 1990–1993 , αρκετοί Νορβηγοί καλλιτέχνες άρχισαν να παίζουν και να κυκλοφορούν ένα νέο είδος black metal μουσικής. αυτό περιελάμβανε Mayhem , Darkthrone , Burzum , Immortal , Emperor , Satyricon , Slaved , Thorns και Gorgoroth . Ανέπτυξαν το στυλ των προγόνων τους της δεκαετίας του 1980 σε ένα ξεχωριστό είδος. Αυτό έγινε εν μέρει χάρη σε ένα νέο είδος κιθάρας που αναπτύχθηκε από τον Snorre 'Blackthorn' Ruch των Stigma Diabolicum/Thorns καιØystein 'Euronymous' Aarseth of Mayhem. [6] [27] Ο Fenriz of Darkthrone το περιέγραψε ως "προερχόμενο από τους Bathory" [83] και σημείωσε ότι "αυτά τα είδη riff έγιναν η νέα παραγγελία για πολλά συγκροτήματα στη δεκαετία του '90". [84]

Η χρήση της μπογιάς για πτώματα έγινε καθιερωμένη και ήταν ένας τρόπος για πολλούς καλλιτέχνες του black metal να ξεχωρίσουν από άλλα metal συγκροτήματα της εποχής. [37] Η σκηνή είχε επίσης ιδεολογία και ήθος. Οι καλλιτέχνες ήταν κάθετα αντίθετοι με τον Χριστιανισμό και παρουσιάζονταν ως μισάνθρωποι λάτρεις του Διαβόλου που ήθελαν να σκορπίσουν τον τρόμο, το μίσος και το κακό. [85] Δήλωσαν ότι ήταν σοβαροί στις απόψεις τους και ορκίστηκαν να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτές. Ο Ihsahn του Αυτοκράτορα είπε ότι επιδίωκαν να «δημιουργήσουν φόβο στους ανθρώπους» [86] και «να είναι σε αντίθεση με την κοινωνία». [87] Η σκηνή ήταν αποκλειστική και δημιουργούσε όρια γύρω από τον εαυτό της, ενσωματώνοντας μόνο αυτούς που ήταν «αληθινοί» και προσπαθούσαν να διώξουν όλους[ 24] Μερικά μέλη της σκηνής ήταν υπεύθυνα για μια σειρά πυρπολήσεων εκκλησιών και δολοφονιών, που τελικά τράβηξαν την προσοχή σε αυτό και οδήγησαν στη φυλάκιση ορισμένων καλλιτεχνών.